1997eddiezurin

Για ποια εγκλήματα καταδικάστηκε ο Βασίλης Παλαιοκώστας;

Ο θρύλος του έφτασε στο αποκορύφωμά του με τη ληστεία της Καλαμπάκας, τη μεγαλύτερη ληστεία τράπεζας στην ελληνική ιστορία. Όχι μία, αλλά δύο φορές, κατάφερε τις αδιανόητες δραπετεύσεις με ελικόπτερο που έγιναν λαογραφία, παγιώνοντας την ιδιότητά του ως ” ” the Uncatchable.

Κι όμως, ούτε τα κάγκελα δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τον Παλαιοκώστα. Κατέληξε στις φυλακές Κορυδαλλού, το σκληρότερο κελί της Ελλάδας. Εκατομμύρια λεηλατημένα, καρδιές που ζεσταίνονται με τους τρόπους του Ρομπέν των Δασών, ο Παλαιόκωστας ήταν ο απόλυτος ροκ σταρ των Αλλά η φήμη έρχεται με ένα τίμημα, και οι τοίχοι έκλειναν μέσα.

Ήταν μια αποτίμηση για έναν άνθρωπο που είχε κρατήσει το έθνος σε αναμονή με τα τολμηρά κατορθώματά του. Οι καταδικαστικές αποφάσεις δεν ήταν απλά μια νομική τυπικότητα. Σε μακροχρόνια κάθειρξη καταδικάστηκε ο Βασίλης Παλαιοκώστας, ο ενορχηστρωτής απαγωγών υψηλού προφίλ και τολμηρών ληστειών τραπεζών.

Στο τέλος, οι ετυμηγορίες εκδόθηκαν – ένοχος για πολλαπλές κατηγορίες. Αλλά το εγκληματικό ρεπερτόριο του Παλαιοκώστα δεν περιοριζόταν στις απαγωγές. Αυτές οι ληστείες εκτελέστηκαν με στρατιωτική ακρίβεια, αφήνοντας τους ερευνητές να ξύνουν τα κεφάλια τους.

Η εμπλοκή του σε ληστείες τραπεζών πρόσθεσε ένα ακόμη στρώμα στο διαβόητο προφίλ του. Η ικανότητα του Παλαιοκώστα να μένει ένα βήμα μπροστά από το νόμο έγινε σήμα κατατεθέν της εγκληματικής του καριέρας. Ο πιο διαβόητος ληστής της Δύσης βρέθηκε επιτέλους πίσω από τα κάγκελα όπου δεν μπορούσε να τρομοκρατεί πια τους δρόμους ή τα χωριά της Ελλάδας.

Δικαιοσύνη είχε αποδοθεί για τα πολλά θύματα της απερίσκεπτης εγκληματικής του δραστηριότητας. Στο τέλος, ένιωσα ανακούφιση όταν κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε 53 χρόνια φυλάκισης. Ο Βασίλης Παλαιόκωστας ήταν ένα όνομα που αντηχούσε στα χρονικά της ελληνικής εγκληματικής ιστορίας, και το ταξίδι μου για να κατανοήσω τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε ήταν σαν να ξεφλουδίζω τα στρώματα ενός σαγηνευτικού μυστηρίου.

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου το έγκλημα παίρνει το κέντρο της σκηνής, και η γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας θολώνει. Οι γέροντες μιλούσαν για θρασείς ληστείες τραπεζών, για θησαυροφυλάκια άδεια και περιουσίες διασκορπισμένες σαν σπόροι πικραλίδας στον άνεμο.

Αλλά μίλησαν επίσης για την απαγωγή του 1995, μια σκοτεινή κηλίδα στην εικόνα του Ρομπέν των Δασών του Παλαιοκώστα, μια σκληρή υπενθύμιση ότι η γραμμή μεταξύ ήρωα και κακού μπορεί να είναι τόσο λεπτή όσο η ομίχλη του βουνού. Θυμήθηκαν τη ληστεία του 1992, τη μεγαλύτερη που είχε δει ποτέ η Ελλάδα, μια δίνη κλεμμένων μετρητών που έπεφτε βροχή στους δρόμους, μια φευγαλέα γεύση ελευθερίας εν μέσω της οικονομικής δυσπραγίας.

Αμφισβήτησε την εξουσία, ναι, αλλά συχνά εις βάρος αθώων ζωών. Είναι μια πολύπλοκη φιγούρα, πλεγμένη από νήματα απελπισίας, περιφρόνησης και αδιαμφισβήτητου χαρίσματος. Ενώ οι πράξεις φιλανθρωπίας του είχαν απήχηση στους φτωχούς, οι μέθοδοί του παρέμεναν αναμφισβήτητα εγκληματικές.

Η ιστορία του Παλαιόκωστα δεν είναι ένα απλό παραμύθι ηθικής.